Tweede RFLL-seminar in Stara Zagora

Artwork by Ooze Architects & Urbanists, Małgorzata Rybak

Wat zou Stara Zagora in de komende twee decennia kunnen worden? In een bloeiend centrum van de groene sector? In een trotse, hechte gemeenschap waar mensen vrijwillig verblijven en zich ontwikkelen? Deze vragen stonden centraal tijdens het tweede Regional Future Literacy Lab (RFLL), dat lokale belanghebbenden samenbracht om ambitieuze, maar haalbare toekomstbeelden voor hun regio te visualiseren.

Tijdens de workshop werd een gedeelde ruimte gecreëerd waarin deelnemers zowel waarschijnlijke toekomstige ontwikkelingen (wat lijkt waarschijnlijk op basis van huidige trends) als gewenste toekomstige ontwikkelingen (wat hopen ze te bereiken) onderzochten. Uit de discussies kwamen drie hoofdthema's naar voren, die fundamentele pijlers van de transitie naar duurzaamheid in de regio vertegenwoordigen:

• Toerisme : Vanwege het rijke culturele en historische erfgoed werd toerisme gezien als een onderbenutte motor voor economische diversificatie, die internationale belangstelling en investeringen kon aantrekken.

• Industrie : De diverse industriële basis en de strategische ligging van Stara Zagora bieden een vruchtbare bodem voor innovatie, met name in duurzame sectoren. De deelnemers erkenden ook dat het agrarische erfgoed van de regio een springplank is voor milieuvriendelijke praktijken.

• Onderwijs en wetenschap : het versterken van de onderwijs- en onderzoekscapaciteiten van de regio, met name op gebieden als landbouw en astrofysica, werd gezien als de sleutel tot het positioneren van Stara Zagora als een veelbelovend centrum voor kennis en talent.

Evenwicht tussen erbij horen en economische groei

Uit deze discussies kwamen twee verschillende mogelijke toekomstperspectieven naar voren. Ze benadrukten allebei hun eigen sterke punten, maar waren op zichzelf niet compleet.

De eerste doelstelling zag Stara Zagora als een centrum voor investeringen en innovatie, gedreven door verbeterde infrastructuur, vereenvoudigd belastingbeleid en gerichte ondersteuning voor groene industrieën. Industriegebieden zoals Radnevo en Galabovo worden heringericht met het oog op duurzame ontwikkeling, met verbeterd transport en digitale systemen om nieuwe bedrijven aan te trekken. Deze visie heeft als doel een diverse economie, sterkere partnerschappen tussen bedrijfsleven en onderwijs en een hooggekwalificeerde beroepsbevolking te bevorderen. Deelnemers maakten zich echter zorgen over gefragmenteerd bestuur en regionale concurrentie, die de voortgang zouden kunnen vertragen.

In het tweede scenario werd de nadruk gelegd op gemeenschapstrots en -betrokkenheid. De visie was een regio met sociale cohesie gebaseerd op burgerbetrokkenheid, investeringen in cultuur en toegankelijke openbare diensten. In dit scenario ligt de nadruk op het verbeteren van de woonomstandigheden, het gebruik van groene energie en het bieden van recreatiemogelijkheden. Dit leidt tot een gelukkigere en beter verbonden bevolking. Er waren echter ook zorgen, vooral over de ongelijke verdeling van middelen en de beperkte participatie van ondervertegenwoordigde groepen.

Als reactie hierop ontwikkelden de deelnemers gezamenlijk een gewenste toekomstvisie die de sterke punten van beide partijen combineert: een regio die duurzame economische groei combineert met welzijn voor de gemeenschap. Deze visie vereist nauwe samenwerking tussen lokale overheden, bedrijven, onderwijsinstellingen en burgers. Zij pleit voor gerichte ondersteuning van groene MKB-bedrijven, een betere afstemming van opleidingen op de behoeften van de arbeidsmarkt en gelijke toegang tot middelen. Deze toekomst streeft in de kern naar duurzaamheid – sociaal, economisch en ecologisch.

Onderwijs als katalysator voor groene innovaties

Een van de duidelijkste overeenkomsten tussen waarschijnlijke en gewenste toekomstperspectieven betreft onderwijs. De waarschijnlijke toekomst van een goed ontwikkelde onderzoeks- en onderwijssector en de gewenste toekomst van een groen innovatiecentrum weerspiegelen een algemene overtuiging: wanneer onderwijs wordt gekoppeld aan de lokale industrie, kan het een krachtige motor voor regionale groei worden.

Het waarschijnlijke scenario richt zich op onderwijshervormingen, waarbij de nadruk ligt op het aanpassen van curricula aan de behoeften van de beroepsbevolking via nauwere banden tussen universiteiten en bedrijven. Voorbeelden zoals de fotovoltaïsche industrie in de Bulgaarse stad Plodov bieden suggesties voor hoe dit in de praktijk kan werken. Om hierin succesvol te zijn, zijn politieke inzet en institutionele samenwerking nodig.

De gewenste toekomst bouwt voort op dit fundament en heeft hogere doelen: het combineert onderwijshervormingen met gerichte investeringen in groene technologieën. Het doel is om scholen, technologiebedrijven en lokale leiders samen te laten werken om de braindrain tegen te gaan, innovatie te stimuleren en Stara Zagora te vestigen als een centrum voor duurzame professionele expertise.

Hoewel beide visies met soortgelijke uitdagingen kampen – zoals financiële beperkingen en politieke inertie – verschillen ze in hun ambities. De waarschijnlijke toekomst is gericht op aanpassing aan de behoeften van de markt. de gewenste toekomst zou voor hen een leidraad moeten zijn . In beide gevallen is aanzienlijke vooruitgang afhankelijk van langdurige partnerschappen en strategische visie.

De RFLL-workshop verbreedde opnieuw de horizon van de deelnemers, omdat ze niet alleen onderzochten wat er waarschijnlijk in de toekomst zou kunnen gebeuren, maar ook welke toekomst ze zelf zouden willen creëren. Vaak pakten ze hun huidige zwakheden aan om iets beters te visualiseren. Blijf op de hoogte en zie hoe het gesprek zich ontwikkelt in RFLL Workshop 3!